De Russische dwerghamster wordt ook wel een Djoengaarse dwerghamster genoemd of, soms in de volksmond, aangeduidt met Siberische dwerghamster.
De naam Djoengaarse dwerghamster is verraderlijk omdat deze naam voor zowel de Campbelli dwerghamster als voor de Russische dwerghamster
gebruikt wordt. In Engeland en Amerika worden de Russische dwerghamsters Winter Whites genoemd. Dit omdat de Russische dwerghamster in de winter
een wintervacht kan krijgen en geheel wit kan worden. De Latijnse naam is Phodopus sungorus. In Nederland worden de Russische
dwerghamsters vaak afgekort met Rus, Russen of Rusje.
De Russische dwerghamster is in 1773 voor het eerst beschreven (Pallas, 1773). In de jaren '60 kwam de wetenschapper Dr. Figala naar het Max-Planck-Instituut (West-Duitsland) met twee in het wild gevangen koppels Russische dwerghamsters. Ze waren in omgeving van Omsk te West-Siberië gevangen. Beide koppels kregen nageslacht. Het was de wetenschapper Klaus Hoffmann die bij het observeren van deze dieren ontdekte dat er seizoengebonden veranderingen in lichaamsgewicht en kleur optraden. Hij vond ze voor de wetenschap erg waardevol. Via Klaus Hoffmann zijn de Russische dwerghamsters onder andere wetenschappers verspreid. Omdat ze heel lief karakter hebben, duurde het niet lang voordat de eerste exemplaren ook naar hobby fokkers gingen. Begin jaren '70 zijn de eerste exemplaren naar Nederland gekomen.
Links oude foto gemaakt in Siberië, rechts tekening Pallas, 1773
Naam: Russische dwerghamster, afgekort Rus / Rusje
Gedomesticeerd: Ja, hij is tam, ziet anders uit als wilde exemplaar
Gemiddelde leeftijd: 1,8 tot 2 jaar
Gemiddelde lichaamslengte: 7 tot 10 cm, uitschieters naar 12-13 cm
Natuurlijk uiterlijk: donkerbruin met zwarte aalstreep, drieboog en grijze buik (zie uiterlijk)
Leefwijze: niet geschikt om op volwassen leeftijd in groepen te houden, solitair of koppel man/vrouw
Bijzonderheid: wanneer daglengte korter wordt krijgt hij een wintervacht
Karakter: indien van goede fokker vriendelijk en lief, zal niet bijten
Kleuren: Wildkleur, Blauw-wildkleur, Pearl, Merle, Mandarijn, Camel, etc. (kleuren overzicht)
Draagtijd: 1e nest 16-17 dagen, daarna tussen 18-21 dagen
Afmeting kooi: 50x30 cm minimum oppervlakte + extra ruimte inrichting -> optimaal 70/80x40/50 cm
Hoe vaak schoonmaken: gemiddeld 1x in de drie á vier weken
Voer: liefst gemengd hamstervoer, ongeveer 1 handje per twee dagen (info voeding)
De Russische dwerghamster is in 1773 voor het eerst beschreven (Pallas, 1773). In de jaren '60 kwam de wetenschapper Dr. Figala naar het Max-Planck-Instituut (West-Duitsland) met twee in het wild gevangen koppels Russische dwerghamsters. Ze waren in omgeving van Omsk te West-Siberië gevangen. Beide koppels kregen nageslacht. Het was de wetenschapper Klaus Hoffmann die bij het observeren van deze dieren ontdekte dat er seizoengebonden veranderingen in lichaamsgewicht en kleur optraden. Hij vond ze voor de wetenschap erg waardevol. Via Klaus Hoffmann zijn de Russische dwerghamsters onder andere wetenschappers verspreid. Omdat ze heel lief karakter hebben, duurde het niet lang voordat de eerste exemplaren ook naar hobby fokkers gingen. Begin jaren '70 zijn de eerste exemplaren naar Nederland gekomen.
Links oude foto gemaakt in Siberië, rechts tekening Pallas, 1773
Samenvatting Russische dwerghamster
Naam: Russische dwerghamster, afgekort Rus / Rusje
Gedomesticeerd: Ja, hij is tam, ziet anders uit als wilde exemplaar
Gemiddelde leeftijd: 1,8 tot 2 jaar
Gemiddelde lichaamslengte: 7 tot 10 cm, uitschieters naar 12-13 cm
Natuurlijk uiterlijk: donkerbruin met zwarte aalstreep, drieboog en grijze buik (zie uiterlijk)
Leefwijze: niet geschikt om op volwassen leeftijd in groepen te houden, solitair of koppel man/vrouw
Bijzonderheid: wanneer daglengte korter wordt krijgt hij een wintervacht
Karakter: indien van goede fokker vriendelijk en lief, zal niet bijten
Kleuren: Wildkleur, Blauw-wildkleur, Pearl, Merle, Mandarijn, Camel, etc. (kleuren overzicht)
Draagtijd: 1e nest 16-17 dagen, daarna tussen 18-21 dagen
Afmeting kooi: 50x30 cm minimum oppervlakte + extra ruimte inrichting -> optimaal 70/80x40/50 cm
Hoe vaak schoonmaken: gemiddeld 1x in de drie á vier weken
Voer: liefst gemengd hamstervoer, ongeveer 1 handje per twee dagen (info voeding)
Wildkleur
Een Rus in wintervacht
De mutatie Mandarijn
Blauw-wildkleur, een mutatie die veel gefokt wordt
Familie van de Campbelli dwerghamster
De Campbelli dwerghamster is in de verte familie van de Russische dwerghamster. Vroeger dachten de wetenschappers dat het ondersoorten van elkaar waren. Daarom heette de Campbelli dwerghamster Phodopus sungorus campbelli en de Russische dwerghamster Phodopus sungorus sungorus. Een Russische wetenschapper toonde in 1967 aan dat er wel degelijk veel genetische verschillen zijn. Zo zou onder andere het geslachtschromosomen Y op een ander positie zitten en het vrouwelijke X-chromosoom anders zijn. Zijn onderzoeken waren allemaal in het Russisch geschreven en kregen daarom geen aandacht. In 1979 is er onderzoek gedaan naar het onderling kruisen en hieruit bleek het mannelijke nageslacht steriel te zijn. Pas in 1984 werd de latijnse naam herzien en werden ze niet meer als ondersoorten gezien. Bron: zie pdf-document.
Toch is het mogelijk om de twee soorten onderling te kruisen, echter dit is sterk af te raden (zie het onderdeel dat over hybriden gaat).
Leefgebied
De Russische dwerghamster komt voor in de steppen van Noord-Kazachstan met als westgrens het Oeralgebergte en zuidelijke richting West-Siberië. Ze komen niet in heel Rusland voor, maar alleen een klein stukje van Rusland. Anno 2019 leven de Russische dwerghamsters in drie opgesplitste gebieden. Wetenschappers hebben in 1967 de leefgebied van de Russische dwerghamsters in kaart gebracht en daaruit bleek dat ze in twee verschillende gebieden voorkwamen. Dit blijkt anno 2019 niet juist te zijn of in de laatste 50 jaar zijn er exemplaren richting de Altai gebergte gegaan. De exemplaren van de twee grootste afzonderlijke gebieden leven al eeuwen van elkaar. De Russische dwerghamsters leefden vroeger niet in hetzelfde gebied als de Campbelli dwerghamster. Tegenwoordig is een kleine overlapping bij district Krasnogorski en bij Boyka. Het gekleurde deel van de Altai gebergte wonen alleen Russische dwerghamsters.
Afhankelijk van de leefomgeving bouwt de Russische dwerghamster een gangenstelsel die uit een slaapkamer, een kamer waar voedsel opgeslagen wordt en verticale overgangen met vier tot zes ingangen. De slaapkamer ligt ongeveer een meter onder de grond. Maar andere gebieden maken ze een gangenstelsel met één ingang en ligt de slaapkamer minder diep onder de grond. Het komt ook voor dat hij hollen en gangenstelsel die verlaten zijn, gebruikt.
Een vriendelijk huisdier
De Russische dwerghamster is de meest gehouden soort dwerghamster in Nederland. Dit komt mede doordat zijn karakter erg vriendelijk is. Van nature is deze dwerghamster bang aangelegd. Bij gevaar gaat hij op de rug liggen en begint te krijsen. Alleen in echte noodgevallen zal hij overgaan tot bijten. Ze zijn daarom zeer geschikt als huisdier en kunnen zeer tam worden. Tam betekent niet dat hij stil blijft zitten. Ze houden graag van lopen en wanneer ze op hun gemak voelen, proberen ze weg te lopen. Maar door elke keer weer op te pakken en terug te zetten zorg je ervoor dat ze niet weglopen. Ze vinden het niet erg dat je met ze knuffeld en ook al zitten ze even op de hand vast, zullen ze rustig blijven.