Keuringen

Wanneer je van iemand hoort dat hij of zij naar een keuring gaat waar katten, honden, konijnen of kippen gekeurd worden, dan wordt dit vaak als vrij "normaal" beschouwd. Maar niet alleen grote dieren worden gekeurd. Ook voor de kleine knaagdieren worden evenementen georganiseerd inclusief een keuring. En daar worden ook hamsters gekeurd.

Standaard



In Nederland wordt de standaard door de Kleindier Liefhebbers Nederland (K.L.N.) opgesteld en bijgehouden. In de standaard is geregeld hoe diersoorten inclusief de kleurslagen, haarvariaties en tekeningen eruit horen te zien. De Nederlandse standaard wijkt af van de internationale standaard. Dit komt omdat de Nederlandse standaard door top keurmeesters beoordeeld en begeleid worden. Elke variant moet eerst erkend worden voordat het in de standaard opgenomen wordt. Voor de erkenning dient de nieuwe variatie op evenementen gekeurd worden en voldoende punten scoren. Eén keer wordt door de K.L.N. een bondshow georganiseerd waar je ook dieren voor de erkenning kunt aandragen. De fokker dient een standaard bij te voegen en de te erkennen dieren moeten in topvorm en conditie zijn. Bij de erkenning wordt niet alleen naar de kleur gekeken, maar ook of de nieuwe variant gezond is en geen gebreken toont. Ook wordt overleg gepleegd met speciaalsclubs om zo de standaard te verbeteren.

Keuring van knaagdieren

Soorten keuringen



De in Nederland gehouden keuringen kan je verdelen in twee soorten: officiële keuringen en niet officiële keuringen. De officiële keuringen voor kleine knaagdieren worden georganiseerd door de vereniging de Nederlandse Knaagdierenfokkers Vereniging (N.K.V., voorheen N.M.C.), door een plaatselijke vereniging aangesloten bij de Kleindier Liefhebbers Nederland of door deze vereniging zelf. Om mee te doen aan deze keuringen is meestal een fokkerskaart nodig. Een fokkerskaart is eigenlijk niets anders dan een lidmaatschap bij de Kleindier Liefhebbers Nederland. Alleen voor promotieshows en clubshows is geen fokkerskaart nodig.

De niet officiële keuringen zijn keuringen waaraan iedereen mee mogen doen. Zonder dat je een fokekrskaart hebt. Deze keuringen en shows worden ook wel wilde keuringen / wilde shows genoemd. Nadeel van deze keuringen is dat er vaak met buitenlandse keurmeesters gewerkt worden die naar eigen inzicht of met behulp van een buitenlandse standaard keuren. Zo kunnen bepaalde kleurslagen die niet in Nederland erkend zijn of volgens de Nederlandse standaard slechte exemplaren, toch winnen.

Kleindier Liefhebbers Nederland (K.L.N.)



Dit is de overkoepelende organisatie die zorg draagt dat keurmeesters opgeleid worden en beheren de standaard. Bij de K.L.N. zijn ongeveer 8.000 leden aangesloten. De meeste aangesloten leden fokken kippen, konijnen of duiven. Er zijn maar weinig fokkers van cavia's en kleine knaagdieren zoals hamsters aangesloten. De overkoepelende organisatie brengt eveneens een magazine uit. Een abonnement hierop is verplicht wanneer je een fokkerskaart wilt hebben. In dit blad staan voornamelijk vogels, kippen en konijnen. En daarom niet voor de kleine knaagdierliefhebber aantrekkelijk.

Nederlandse Knaagdierfokkers Vereniging (N.K.V., voorheen N.M.C.)



Dit is de landelijke speciaalclub voor kleine knaagdieren zoals hamsters, tamme ratten, kleurmuizen en gerbils. Vroeger heette de vereniging de Nederlandse Muizenfokkers Club (N.M.C.). Echter doordat veel meer diersoorten gekeurd werden dan muizen, is later de naam aangepast. Bij deze vereniging zit een kleine 200 leden die kleine knaagdieren fokken. De vereniging organiseert vijf tot zeven keer per jaar een keuring.

De keuring



Op de keuring kijkt de keurmeester naar a) type en bouw, b) grootte, c) beharing en beharingsconditie, d) kop, ogen en oren, e) uitmonstering, f) kleur en g) lichaamsconditie en verzorging. Voor elk onderdeel worden punten gegeven en afhankelijk van het aantal punten krijgt een knaagdier een predicaat. Onder conditie wordt eveneens naar de gezondheidsaspecten bekeken. Een dier die niet hoort, niet kan zien of niet goed is, wordt afgekeurd.

Veel fokkers schrijven hun dieren niet in voor het spelelement en om prijzen te winnen. Zij doen mee zodat de door hun gefokte dieren door een keurmeester beoordeeld wordt en om te kijken of die aan de standaard voldoet. Een extra toetst dat er niet iets overhoop gezien wordt. Als fokker kan je blind worden door je eigen selectie criteria. De keurmeester let op kleine details en soms worden gebreken besproken die de fokker niet geconstateerd heeft.

Op de onderstaande filmpjes kan je zien hoe de keurmeesters een aantal knaagdieren keuren. Let bij het kijken maar op wat er allemaal door haar verteld wordt.