zondag, 15 april, 2018, 8:08 pm - Persoonlijk
door Martin Braak
door Martin Braak
Ik ging naar Bommel om de brug te zien.
Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden
die elkaar vroeger schenen te vermijden,
worden weer buren. Een minuut of tien
dat ik daar lag, in 't gras, mijn thee gedronken,
mijn hoofd vol van het landschap, wijd en zijd -
laat mij daar midden uit oneindigheid
een stem vernemen dat mijn oren klonken.
Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer
kwam langzaam stroomaf door de brug gevaren.
Zij was alleen aan dek, zij stond bij 't roer,
en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren.
O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer.
Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren.
Martinus Nijhoff 1934
Het was vandaag dat ik in mijn portemonnee keek. En ik vond een paar gevouwen briefjes. Briefjes van mei vorig jaar. Eentje met de naam van de dokter en tijdstip. En ander een notitie ter herinnering. Maar ook een gevouwen briefje met dit gedicht erop. Gekregen van mijn moeder op een stille moment ergens vorig jaar.
reactie toevoegen
| permalink