Blog over hamsters

Zonder er echt naar uit te kijken, was het vandaag alweer zover: NKV Bokaal. Beetje vreemd, want dat is normaal altijd in december en altijd rond de feestdagen. Vanochtend was het erg koud en sommige mensen hebben sneeuw gezien. Ik niet :( Onderweg hadden we helaas regen en het was in de auto op de heen weg erg stil en rustig. Maar eenmaal aangekomen: dit pakken, dat pakken, handen vol met tassen en op naar binnen.

Ik had aangegeven als er te weinig schrijvers zijn, dat ik wel wil schrijven. En zo gebeurde het vandaag. Vandaag heeft Martin niet de foto's gemaakt, maar geassisteerd bij het keuren van Campbelli dwerghamsters en de kleurmuizen. Wat heel interessant is en heel leerzaam. Ik begrijp wel dat fokkers veelal een verkooptafel hebben, maar als lid moet je ook stil staan dat de vereniging hulp nodig heeft. Als er te weinig hulp is, kan de NKV dit soort activiteiten niet meer organiseren. Helpen met schrijven en aandragen van de dieren betekent dat je met de neus bovenop zit en alles van de keurmeester en de dieren mee krijgt. En niet alleen luisteren, je mag ook vragen stellen. En de keurmeester vertelt je extra informatie. Als je wilt beginnen met fokken is dit zeer leerzaam. Als je dit leest en je bent niet lid, ook zonder lid te zijn mag je NKV gerust helpen.

De Campbelli dwerghamsters waren heel verschillend ten opzichte van elkaar. De eerste had een vrij donker onderkleur op buik. En wat zegt de standaard? Ik begrijp precies hoe dit is gekomen. Vroeger hadden wij de hele mooie warmbruine kleur Campbelli dwerghamsters met een gele gloed rondom de drieboog. En die hadden een veel lichter buikkleur. De gekeurde Campbelli dwerghamster betrof een wat groffe type Altai variant. Eigenlijk heel mooi, maar er zit zoveel verschil in de Campbelli's tegenwoordig. De Campbelli daarop had een te egale vacht. En Bertus de keurmeester viel dat direct op. En ook dit keer Mandarijn hybride Campbelli's en daar zaten ook grote verschillen in. De één was grauwig van kleur en de ander juist prachtig van kleur, maar die had geen goede onderkleur.



Ook de kleurmuizen was heel interessant. Ik wist niet dat de wit roodoog muizen veel groter zijn dan de anderen. En Bertus vertelde me over de oren waarvan hij vaak vindt dat deze te laag zitten in combinatie met een te kleine kop. En tussen de gekeurde muizen zaten inderdaad goede en minder goede exemplaren. En hij wees mij wat hij bedoelde: het neigt naar dumbo oren. Wat ik leuk vond is hoe Bertus de uitmonstering noemt. De extremiteiten zijn fraai, waarmee bedoeld wordt dat de uitmonstering mooi is. De Hollanders waren juist heel klein van type en bouw. En het is mooi om te zien wat een goede staartlengte en dikte is. Ik heb nooit bij stil gestaan dat zowel de lengte als dikte beoordeeld wordt. Want tja, hamsters en staarten...

Er waren twaalf witte muizen ingeschreven en Bertus vertelde dat hij daarvan de lat wat hoger legt op ander eigenschappen dan de kleur. Want de kleur is sneller goed te fokken. De wit donkeroog is mooier wit dan de wit roodoog. Waar we even bij stil hebben gestaan, is of de roodoog evenveel ziet. Eén exemplaar was overduidelijk gestrest en zat ook met de kop heen en weer te schudden. Het is heel lastig om iets over zicht te beoordelen. Anneke kwam een Mongoolse gerbil tegen die doof is en liet alle keurmeesters dit zien. Doof is niet gewenst namelijk.

Bij zwarte muizen heb ik wat vragen gesteld over de pootjes en de nagels. Waren de pootjes vroeger wit? Ja. En zou het nu om extreme black gaan? Ja, waarschijnlijk wel. Maar als keurmeester kan je niet in de dieren zelf kijken en weet je qua erfelijk achtergrond niets. En dat was ook duidelijk bij de blauwe kleurmuizen. Een aantal hadden een bruine ticking. En dan is het de vraag of het een zwart verdund met blauw is conform de standaard of dat het om een zeer donker agouti gaat die verdund is met blauw. Trouwens, er was ook een goud-agouti die zo donker van kleur was, dat het niet meer warm te noemen valt. De kleur had veel weg van een echte wildkleur muis. De bruine warme kleur ontbrak geheel.

Bij een muis moest ik het volgende noteren: het vertoont iets grannen. Hiermee wordt bedoeld dat er oude haren tussen de vacht zitten. Of ik het fout!, maar Google helpt me niet met het vinden van de juiste definitie.

Na het schrijven kon ik nog even wat foto's maken en bij de Russische dwerghamsters aanschuiven terwijl een aantal Merle's, wildkleuren en blauw-wildkleuren gekeurd werden. Anneke vertelde aan een aantal fokkers waarop zij precies let en wat zij van Merle vindt. Ze vindt dat de band rondom de nek goed zichtbaar moet zijn en op de achterhand meerdere vlekken aanwezig moet zijn. Dit keer zagen we weer een aantal verkeerde staartdracht. De staart draait onder het kontje. Terwijl de staart niet moet draaien. Ook was er een exemplaar waarvan de buitenbenen wat te ver uit elkaar stonden. Anneke vertelde over hybride en dat dit door hybride komt. Maar terug rijdend naar huis dacht ik hier nog even over. Cees de Best, een topfokker die in ouder jaren veel prijzen heeft gewonnen en prachtige Russische dwerghamsters had, had hetzelfde probleem. Hij wilde zijn showlijn verbeteren met wildvang Russen. Eenmaal ingekruist en een paar generaties later zag een keurmeester dat de staartdracht niet goed was en dat de hamsters niet goed zaten qua houding. Hij heeft dit geprobeerd uit te fokken, maar helaas bleef dit generaties aan. Hij is daarom gestopt met fokken. Dit probleem lijkt heel erg op wat wat we nu zien en toen kwam dit absoluut niet door hybriden. Maar juist door het kruisen van verschillende types Russen. We kennen verschillende typen, afkomstig uit andere regio's en bouw en type verschillen. Het is ingeval heel goed om als fokker de staartdracht, de zithouding en de stand van de achterbenen te beoordelen. Evenals de ogen. Maar dat zag ik op de show niet.



Ik moet eerlijk zijn de dag ging heel snel voorbij. Vandaag niet heel veel mensen gesproken. Maar dat maak ik de volgende keer goed! Dan gaat Martin als vanouds foto's maken! Een geslaagde dag!