Blog over hamsters

Ik vroeg laatst aan mijn broer hoe het ging met de donkergrijze lijn en de blauwe lijn. Als antwoord kreeg ik dat Peter deze niet meer fokt. De reden is dat mijn broer bij de donkergrijze hamsters knikstaart zag en dit meerdere generaties. En dat de blauwe Syrische hamsters vroeg overlijden zag, dit ook meerdere generaties.

Het was ook gemakkelijk hiermee te stoppen omdat mijn broer ze apart heeft gehouden. Wat je als fokker nog geen eigen ervaring mee hebt qua nieuwe mutaties, kan je het beste apart houden. Een lijn die bewezen heeft qua gezondheid moet je niet besmetten met hamsters met nieuwe mutaties waarvan de ervaring niet goed bekend van is. Vaak zie je dat bij deze hamsters van ene fokker naar ander gaat.

Chris uit Engeland had op Rodent Genetica Group (Facebook) een keer geschreven dat in donkergrijs knikstaart zit. En je hoort nu geluiden dat knikstaart vaker voorkomt. Wat mijn broer had kwam uit Zweden en niet uit Engeland. En ik kan niet iets zeggen over de donkergrijze dieren uit Engeland omdat ik daar geen ervaring heb. Wat mijn broer tevens opmerkte was dat hij ze niet echt groot kreeg. Daarmee bedoelt hij de bouw en type. Terwijl ik het idee heb dat de Engelse varianten groter zijn. Ik zei dat zo tegen Peter dat er grotere exemplaren zijn waarop hij zegt: dat begrijp ik wel, want daar hebben ze hele grote exemplaren en wanneer die gekruist wordt met donkergrijs worden ze kleiner, maar zijn ze voor onze begrippen nog steeds groot. Pff, geen idee of zo is maar wel een gedachten om te onthouden. Laat ik wel zeggen dat ik hoop dat donkergrijs blijft want het is een prachtige mutatie!

Mijn broer heeft een nieuw blauwe Syrische hamster geregeld. Kijk soms zijn mutaties uniek en moet je door gaan ongeacht dat je een probleem hebt. Zo zijn veel mutaties gefokt wat later mooie varianten zijn geworden. Maar als je keuze hebt, moet je kiezen. En kies voor gezondheid boven eigenwijsheid om door te gaan met je eigen dieren. De nieuwe "Smurf" woont trouwens bij mij. Binnenkort foto's!

Als ik naar mijn eigen dieren kijk, dan merk ik een nieuw defect op. Eentje die niet zo vaak ziet. En waarschijnlijk een complexe vererving kent. En het vreemde is dat ik op jonge leeftijd niet goed constateer. Want ik constateer het pas op moment dat ze volwassen zijn. Het gaat om de voorpoten. De voorpoot kent een schijf en boven en onderbeen. Bij dit defect is de bovenbeen te kort. Dit van beide poten. Bij volwassen leeftijd zakken ze door deze poten heen omdat ze niet volledige kracht erop kunnen zetten. Ze passen zich aan door te gaan schuiven c.q. lopen op een groot deel van de onderbeen stuk. Ze kunnen goed eten etc. Maar je begrijpt dat dit zeer onwenselijk is. Ik heb het nu twee keer gezien.

Daarnaast de tandproblemen. Het lijkt erop dat bij de Russische dwerghamster een ander tandprobleem speelt. Paar jaar geleden hebben we veel aandacht besteed aan tandproblemen. Het ging toen om tandproblemen waarbij de ondertanden en de boventanden zachter van structuur werden en daardoor afbrokkelen. Sylvia en ik hebben meer dan 300 Rusjes van diverse eigenaren en fokkers in één stamboomsysteem gezet en zagen dat het zeer dominant van aard was. De geluiden die ik hoor is dat bij de zwart en zwart gerelateerde Rusjes soms de tanden onder elkaar uit elkaar staan. Het is daarom goed om de tanden te controleren. Ikzelf heb een exemplaar gevonden waarvan de ondertanden aan de bovenkant iets uit elkaar staan. Het kan toeval zijn, maar het kan ook genetisch iets zijn waardoor dit is en bij lijnteelt (en zwart onderling kruisen is vaak sprake van lijnteelt) dit defect vaker voorkomt. Of dat het erger wordt. Gelukkig blijkt dat dit probleem al heel snel kunt constateren. Wat ik per email en mondeling gehoord heb, gaat het vaak om exemplaren die nog maar net volwassen zijn. Wat je bij de controle wel rekening moet houden is dat de ondertanden zeer flexibel zijn. Bij bepaalde houding staan de tanden los van elkaar. In rust staan ze tegen elkaar aan. Wat ik hoor is dat wanneer het fout is, de ondertanden zodanig staan dat ze een V-vorm hebben. Ze komen niet meer tegen elkaar aan, ook niet in rustvorm. En dat daarna de boventanden gaan doorgroeien. En dat is logisch, want die slijten dan niet af via de ondertanden. Hoe vaak en hoe verspreid dit defect is, weet ik niet. Wel gaf iemand aan dat het ook kan komen door de verhouding calcium en vitamine D3. Deze verhouding moet goed zijn voor de tanden. Tevens zou normaal daglicht versus alleen lampen een rol kunnen spelen. Maar het zou zomaar ook een combinatie van problemen kunnen zijn: een erfelijk aanleg in combinatie met voer en omgevingsfactoren.

Tanden blijven een aandachtspunt en ik ben van mening dat dit niet alleen voor de Rusjes geld, maar ook voor alle andere knaagdieren. Alertheid dus!

Ook zag ik dit jaar een exemplaar met wildgroei van vlees. Dit bij de geurklier. Ik zie op Facebook / internet wel eens dat dit bij de oren groeit. Een raar gezicht en helaas hieraan kan je niets doen.