Blog over hamsters

Net voor mijn vakantie kreeg mijn moeder te horen dat op de mammografie iets afwijkend te zien was. Dit bericht kwam hard aan. Bij verder onderzoek bleek dat mijn moeder een tumor had te grootte van ongeveer 3 centimeter op gevoel en op de RMI scan 1,8-2 centimeter. Een zeer vervelende start van mijn zomervakantie...

Weet je, ziekenhuizen zijn net bedrijven. Het betreft grote organisatie's met heel veel personeel in dienst. De organisatie van zo'n bedrijf is complex. Maar wat mij heel erg tegen viel is dat alles afzonderlijk gepland wordt. Efficiënt is dat niet! Zo ben ik meerdere malen met mijn moeder mee geweest naar het ziekenhuis. En elke keer is een vakantiedag minder. Mijn moeder heeft voor een algehele amputatie gekozen. En de volgende dag na de operatie, mocht mijn moeder alweer naar huis. Ik moet zeggen dat dat heel snel is. Vroeger dat ik geopereerd werd, moest ik meer dan een week in het ziekenhuis verblijven. Na de operatie zeiden ze direct dat dat er niet vanuit gegaan moest worden dat het om stadium 1 zou gaan. En paar dagen later werd al gebeld dat het behandelingsplan klaar ligt. Zijn wij mensen een nummer? Heeft het personeel van het ziekenhuis nog beeld bij emotie? De natuurlijke reactie op deze berichtgeving is dat je zorgen gaat maken. En dat je mogelijke stappen gaan over nadenken. Chemokuur, bestraling, zal toch niet uitgezaaid zijn? Afgelopen woensdag op weg naar het ziekenhuis om de uitslag te horen. Gerust ben je niet. Maar mijn moeder kreeg te horen dat de omvang van de tumor veel kleiner was dan ze dachten, namelijk 1,1 centimeter. En van minst agressieve soort! En er zijn geen uitzaaiingen geconstateerd. Wat is dit een opluchting zeg!

Maar als je dit leest, realiseer je dat dit een groot impact op mijn vakantie had. Ik had een weekje eerder vrij dan mijn broer Peter en zoals ik dan altijd doe, maak ik eerst even mijn huis schoon. Het weer was het eerste week niet al te goed. Toch kon ik mij niet inzetten en deed ik alles rustig aan. Ik was ook aan vakantie toe moest ik zeggen! De eerste week vloog dan ook zo voorbij, vooral door paar keer richting het ziekenhuis te moeten.

Maandag van de tweede week was het zover! Die dag moest mijn broer Peter nog een dagje werken en ik heb op Susan en Vincent gepast. Wat hebben wij een leuke dag van gemaakt. We hebben met een nieuw spel gespeeld die ik speciaal voor die dag gekocht had. We hebben samen twee films gekeken waaronder Home. Wat een prachtig leuk verhaal zeg! En natuurlijk, een wandeling gemaakt en een dikke vette ijsco gegeten. En in de avond super lekker gegeten.

We hebben daarna zoveel mogelijk met de kinderen gedaan zodat zij niet doorhadden van de rot situatie. Een dagje Efteling, ik moet zeggen wat was dat druk zeg! Er waren meer dan 45.000 mensen en de wachtrijen waren mega. Ik zag dat al aankomen en daarom samen met mijn broer besloten om een klein uurtje eerder weg te gaan. We waren niet de eersten... maar we stonden wel vooraan! En ons voordeel: we hadden AH kaarten en konden zo doorlopen. Na een uurtje in de zon gewacht te hebben, zijn we direct naar Joris de Draak gegaan en daarna De Vliegende Hollander. De wachtrijen daar waren niet lang. Maar daarna zag je het al: meer en meer, langer en langer. Toch konden we gelukkig een aantal in een aantal leuke attracties zonder al te lang te wachten. Maar in de middag besloten we vooral leuke dingen te doen waar we niet meer dan 30 minuten voor moesten wachten. Voor je beeldvorming, bij de witte bootjes stond een wachtrij van meer dan een uur. Bij de Baron meer dan 2 uur! Droomvlucht hebben wij 90 minuten in de rij gestaan. Kom op Efteling, volgende keer moeten jullie eerder de park sluiten voor nieuwe bezoekers. Vol = vol.

Mooi weer leidt niet altijd tot vol en druk. Het bijzonder was dat op de speciale dag van Dolfinarium het heel rustig was. Zo rustig dat ik aan een medewerker vroeg wat aan de hand was. Ja, zei ze, we hadden op veel meer bezoekers gerekend... Ik vermoed dat veel mensen dachten: het is warm, speciale dag, we gaan maar niet want het zal wel heel druk zijn. Bijzonder, maar voor ons super leuk! En dat hadden wij ook in het pretpark Hellendoorn. Daar zijn we een paar keer geweest omdat we toch een jaarkaart hadden. Alleen de woensdag was het heel druk, maar dat was logisch. Ze waren tot 22:00 open en sloten met vuurwerk af. Terwijl ik vuurwerk zat te kijken dacht ik, tjonge, wat gaat de tijd eigenlijk al snel. Want het is nog geen 10 uur en het is al donker aan het worden. En zo hebben we vele leuke uitjes gemaakt. En de kinderen hebben uren bij mij op de Playstation gespeeld. Een spel met een lang verhaallijn en beetje verslavend had ik het idee... Het weer was super, soms regenachtig, maar niet vaak.

Alleen levert dat één nadeel op: vliegen. Helaas, nadat de schilder hier weg was, kwamen de vliegen. En eenmaal vliegen, blijven er vliegen. Met zoveel kooien kan je dat niet voorkomen. Maar ik heb het redelijk onder controle gehouden. Wat bijzonder is, is dat ik minder gerstenkorrels zag en ik vermoed dat het weer en/of vliegen/muggen daar invloed op hebben.

Het weer zorgde ingeval voor een warm huis... Tja het was bij mij thuis constant 26 graden. En dat is voor mij te warm om te programmeren. Dan kan ik niet een paar uurtjes nadenken en coden. Wel heb ik een nieuw onderdeel voor de website gebouwd. Namelijk het onderdeel het uiterlijk van de Russische dwerghamster. Klik hier om het te zien. Het is prachtig worden, al zeg ik het zelf!

Een dag van de zomervakantie was bijzonder: storm! Storm in de zomervakantie heb ik nog nooit meegemaakt. De zonnebloemen in de tuin moesten het ontgelden. Ze stonden schots en scheef. Maar de natuur is bijzonder. De zonnebloemen groeien verder richting naar boven. Waardoor ze langzaam weer naar de ander kant buigen. Eind van de zomervakantie stonden ze dan ook weer helemaal rechtop met middenin een raar schots-scheef-stukje. Eind goed al goed.

Soms zijn er dagen, dat je zou willen klagen. Verzamel dan alle moed en lach!, dan komt alles goed!



Soms zegt muziek meer dan woorden: