Blog over hamsters

Weet je, als je een man van bijna veertig hoort zeggen dat hij een bepaalde hamster zo lief had, dan verklaar je hem snel voor gek denk ik. Maar Roxy is en blijft een heel bijzonder hamster. Eigenlijk begon het allemaal vreemd. Mijn broer had geen Syrische hamsters met satijn factor en via Facebook zag ik een Belgische fokker een nestje hebben. Zou ik er één mogen? Het werden er twee: Roxy en Glansje. Beide langharen met satijn factor.

En tja Papova, je weet wel een zeer besmettelijk virus, dan ga je voorzichtig met nieuwe hamsters om. Dus de eerste weken heb ik haar niet op de handen gehad en alleen maar toegesproken, nootjes gegeven. Maar na paar maand durfde ik het wel aan en haalde ik haar eruit. Maar ... lopen en lopen. Ze zat geen moment stil! Geef niet!, iedereen zijn of haar karakter toch? Maar dat was tijdje later heel anders, zo lief, zo stil, zo knuffelig. En toen werd het tijd voor een nestje. Eind november 2012 kreeg ze een prachtig nestje in in dit nestje zaten paar prachtige kindjes die met de kerstdagen de kerstengeltjes waren: Oompa Loompa en Nutella. Nutella ging naar een ander fokker. Oompa Loompa bleef bij mij en rest ging naar mijn broer. Oompa Loompa zette ik elke dag op de foto, een zeer bijzonder project: het maken van een filmpje van een opgroeiende hamster, van dag 1 tot aan het overlijden.

Roxy was een geweldige moeder en ik mocht alles met de kindjes. En vanaf die tijd haalde ik haar bijna elke dag eruit en zat ze op mijn schouder op de bank. Heerlijk stil en rustig. Ze kon wel 15 minuten stil zitten. En achteraf kreeg ze altijd een beloning: een nootje. Maar helaas slecht nieuws. Nutella overleed al heel vroeg. En nog slechter nieuws in de zomer ging Oompa Loompa ook heen. En dat betekende einde project. Oompa Loompa is niet meer.

Op 31 december zag ik Roxy in de kooi lopen: bevend en koud. En de volgende dag dacht ik dat ze heen zou gaan. Totaal geen reactie meer en onderkoeld. Maar wat zag ik een dag erop? Kopje van Roxy net boven een vel keukenrol. Die had ze naar haar nest verplaatst en al het voer voor haar nest was opgeruimd. Ze dronk ook weer, maar merkte wel iets bij het oppakken. En elke dag ging het beter. Wonderlijk!, zou ze weer beter worden? Maar paar dagen later merkte ik dat Roxy niet meer hoorde. Totaal geen reactie op geen enkel geluid. Maar helaas, Roxy is ineens toch overleden.

Roxy laat Oompa Loompa de tweede achter. Ik heb familie van haar via mijn broer afgelopen zomer terug gehaald!

Roxy op jonge leeftijd:


Juli 2012:


Samen met een Rus:


September 2012:


Oktober 2012:


November 2012:


December 2012 Oompa Loompa:


En Roxy staat bij Supreme op Facebook!:


Mei 2013 samen met Oompa Loompa:


Ach ja Roxy ging kamperen! Ongelovelijk hoe vaak zij haar kooi zelf ging inrichten. Dan de water en voerbakken die zij verplaatste. En dan haar molen op de kop en daar ging ze onder slapen. En zo onstond mijn weblog: Roxy aan het kamperen!



En Roxy de transporteur:


Augustus 2013:


21 december 2013: