Blog over hamsters

Laatst hadden we op het Hamsterforum over genetica. Daar plaatste ik een artikel over de genen van de mens. Vroeger dacht het menselijke dna miljoenen genen bevat die bepaald hoe iemand eruit komt te zien. Volgens dit artikel zijn er slechts 30.000 genen die een eigenschap echt beïnvloeden. En bij dieren dit slechts 20.000 zijn.

Als je het wilt lezen:
http://www.kennislink.nl/web/show?id=11 ... ;cat=60360

Een ander iets wat er in staat, is ook vrij intressant. Ik citeer:
De grote vraag was hoe betrekkelijk weinig genen de informatie kunnen bevatten voor al onze kenmerken terwijl een verandering in de genen weinig effect lijkt te hebben. Het antwoord weet niemand, maar het lijkt vrij zeker dat genen die voldoen aan het oude dogma “één gen, één eiwit, één functie” eerder de uitzondering zijn dan de regel. Het kan best zijn dat het zo werkt voor oogkleur en haarkleur, maar complexe kenmerken, zoals embryonale ontwikkeling, gedrag, morfologie (je uiterlijk), zijn vrijwel zeker het resultaat van samenwerking tussen de genen.

Hier staat dat 1 gen 1 kenmerk beïnvloed geen hoofdregel is maar een uitzondering. Bij het fokken zijn wij verschillende kleurmutaties tegen gekomen en wij denken dat het slechts om genen gaan die slechts alleen de kleuren veranderen. Maar... Is dit ook altijd zo? Bijvoorbeeld de Mandarijn: bij deze kleur zien we veel meer diabetes gevallen. Misschien zorgt het gen erwel voor dat een ander gen beïnvloed wordt en dat er zo diabetes ontstaat? Of de draaikop bij Bruin. Dit is een kleurgebonden afwijking.

Maar wat ik nog steeds een raadsel vind, is wat ik bij hybride fok gezien heb. Wanneer je een Campbelli in een Ruslijn fokt, heb je generaties lang hele grote oren. En als je richting de Campbelli fokt, houd je dikke aalstrepen. En dit generaties lang. Het is HET kenmerk om een hybride Campbelli te onderscheiden van een zuivere Campbelli. Hoe kan dat dan?, als er slechts 20.000 genen zijn die invloed hebben?

En hoe wordt een tekening bij een bontfactor bepaald? Zijn het de genen die slechts geringe invloed hebben op het uiterlijk? Waarom zien we bij een bontfactor zoveel diversiteit?

Blijft raadselachtig he?