zondag, 17 januari, 2021, 9:14 pm - Russische
door Martin Braak
Ach, laten we eerst even over gisteren hebben. Gister keek ik heel erg naar uit. Er was sneeuw voorspelt! Een bijzonder moment om naar buiten te kijken en naar een sprookjeswereld te bewonderen. Warme chocomelk erbij en terug denken aan oude goede tijden. Maar... Sneeuw is geen harde wetenschap. Het begon allemaal later dan voorspelt. In het donker zag ik zeer kleine vlokjes vallen. Maar heel veel was het niet. De warme chocomelk was heerlijk. En in de ochtend toen de eerste lichtstralen zichtbaar waren, was er sprake van regen. Sneeuwpret was dan ook van zeer korte duur. door Martin Braak
Maar nu iets anders. Een Mandarijn drager Zwart kan je zien door de warme ticking. Ik spreek ook op deze website vaak van een feite. Harde wetenschap, dat het altijd zo is. Maar helaas, zoals de Mandarijn een echte toverbal wonder is, ook dit keer. Ik heb een Mandarijn drager Zwart gefokt waarvan je nauwelijks ziet dat zij voor Zwart draagt. Ja zij kent bruine ticking, maar dat komt vaker voor terwijl ze niet voor Zwart dragen.
Kijk en vergelijk dit maar eens met dit exemplaar:
De reden dat ik nu Mandarijn drager Zwart fok is juist dat je het kunt zien. Ik wil namelijk zo min mogelijk lijnteelt hebben en een aantal generaties verder fokken. Door een Mandarijn drager Zwart te kruisen met een zuiver Wildkleur exemplaar, fok je Mandarijnen die kans hebben om voor Zwart te dragen. En dat kan je zien... Niet altijd dus.
Waarom ik dit doe is om de simpel feit: door alleen maar Zwart en dragers Zwart te kruisen blijft je lijnteelt doen. En ik wil eigenlijk de chromosoom waarop het Zwarte mutatie ligt "verbeteren". Dat is de gedachten. Vermoeden is nog steeds dat Parkison op de x-chromosoom ligt en hoe lager inteelt coëfficiënt hoe kleiner de kans is dat Parkinson meelift. Afgelopen jaar had ik trouwens slechts 2 exemplaren met Parkinson. Maar het defect is aanwezig. En dat wil ik eruit hebben.
En dit is één van haar kindjes. Een prachtige zwarte Russsiche dwerghamster.
En Tommy hielp bij het maken van de foto's. Normaal zit hij er alleen maar bij. Kijken wat ik doe. Maar dit keer ging het pootje heel voorzichtig naar de hamster. Tommy dat mag niet! Nee Tommy! En toen ging het pootje weer terug.
Ach, wat is mijn kat Tommy toch een grote schat.
reactie toevoegen
| permalink