zondag, 16 september, 2018, 8:32 pm - Persoonlijk
door Martin Braak
Vandaag moest ik denken aan mijn, eigenlijk onze, kat Ringo Star. Toen ik nog studeerde overleed de kat van mijn moeder. Een zwarte kat met de naam Tommie. Mijn broer Peter had een Persische kat Tanja en we namen contact met de fokker op met de vraag of zij nog een kitten hadden. We mochten komen kijken want ze hadden een Brown Tabby pers van 5 maand. Niet geschikt voor keuringen want hij was erg angstig, scheet alles onder en was op de hotelkamer niet stil te krijgen. door Martin Braak
Aangekomen had ik hem direct in mijn armen. Zo rustig dat hij was lag hij als een kindje in mijn armen. Mijn moeder twijfelde enorm. Want hun eerlijk verhaal gaf geen beeld bij een perfecte kat. Maar ik wist het zeker: we nemen Ringo Star! De naam die de fokker hem gegeven had omdat hij ringetjes rondom zijn pootjes had qua kleur.
Ringo was een prachtige pers met korte pootjes. Ringo en ik trokken altijd met elkaar op. Als ik aan het leren was, zat hij vaak voor mij. Af en toe met de pen spelen. Of mijn notitieblok iets aan de kant schuiven. Ringo liep op commando naast me en hij praatte terug. Ringo at wel slecht en daarom voerde mijn moeder Ringo met de hand. Hij kon de brokjes uit de hand beter opeten en hij gaf ook zelf aan als hij wilde eten. Toen ik bij Eshuis ging werken en 's avonds terug kwam van mijn werk, stond Ringo mij op te wachten. Ringetje zoals ik hem vaak noemde, maar ook Pinkeltje of Sterretje.
Ringo was de enige kat die mijn vader ook leuk vond. Dat kwam omdat hij zo lief karakter had en zijn nageltjes niet gebruikte. De kleren van mijn vader bleef heel en bij het oppakken hield Ringo zich slap. 's Ochtends stond mijn pa met Ringo in de armen en dat ging gepaard met praten.
Ringo is 14 jaar geworden. En vandaag... Stapjes op bed, tikkend tegen mijn voeten. En ik moest aan jou denken. Hij leek precies op mijn kat Tommy, behalve de oogjes. Want die waren geel en van Tommy zijn ze groen.
reactie toevoegen
| permalink