dinsdag, 13 januari, 2015, 9:44 pm - Persoonlijk
door Martin Braak
Lege plek door Martin Braak
Collega zijn is niet voor altijd
verhuizen, andere baan,
geregeld een afscheid
Dit afscheid is zo definitief
geen weg terug
geen nieuw perspectief
Het is moeilijk te bevatten
niet meer samen te werken
leegte, niet in te schatten
Jouw plek, een lege stoel
wat achterblijft
n intens triest gevoel
Je blijft onze collega en meer
partner, maatje en vriend
mens met echte drijfveer
Echo's galmen in ons hoofd
razende gedachten
wij voelen ons verdoofd
We zullen je vreselijk missen
niet meer praten, lachen, delen
en heerlijk kissebissen
Als wij vervallen in gepraat
mogen we jou dan vragen
om je advies en wijze raad.
Dank voor de vele jaren
dat wij collegas waren.
Afgelopen maandag kregen we te horen dat Tonnie, collega bij Eshuis, overleden is. Bij Tonnie was was vorig jaar november slokdarmkanker geconstateerd. Het gedicht hierboven past precies bij de situatie.
1 reactie
| permalink