Blog over hamsters

Pasen begon voor mij op zaterdag. Afgelopen week had ik het erg druk en had ik daarom weinig tijd voor de verzorging van mijn dieren. Ik had mij voorgenomen om zaterdag alles schoon te maken. Terwijl ik aan het werk was, werd er aangebeld. Er stond een vrouw met een doos vol lekkers met de paaswensen van Eshuis Accountants en Adviseurs. Ik had nog niet gegeten en de lunch doos kwam als geroepen. Ik aarzelde niet en begon direct lekker te eten. En door de dag heen heb ik bijna alles opgegeten.

Zondag 1e Paasdag was eest even vreemd. Ik had in de ochtend niet niets gepland en na ontbijt dacht ik wat zou gaan doen. Ik ben rustig begonnen met het schoonmaken van de drinkflessen en heb die dag vier films gekeken. En dat doe ik niet heel vaak. De film De Beentjes van Sint-Hildegard waarin Herman Finkers een hoofdrol speelt, vond ik erg leuk. Niet om het verhaal, maar om het dialect te horen. En het doet me dan veel aan vroeger denken, hoe mijn ouders dingen zeiden.

2e Paasdag was de dag van de gezelligheid. Al iets over 11 uur in de ochtend kreeg ik een smsje dat Susan met haar vriend gearriveerd waren. Ik was net klaar met de verzorging van de hamsters en was even aan het programmeren. Ik ben namelijk bezig om de website www.AllesOverRatten.nl opnieuw op te bouwen. De gezelligheid bestond uit (bij)praten, Monopoly spelen en lekker eten van de restaurant Kir-Royal.

Ik had tegen Susan al voorspelt dat het zou gaan sneeuwen. En precies toen ik naar Peter ging begon het te sneeuwen. Grote vlokken uit de hemel. Een bijzonder moment, want wij krijgen echt niet zo vaak te maken dat het op Pasen sneeuwt. In 2013 hadden wij een witte Pasen. Maar dit gebeurd niet zo vaak. En het kan zomaar zijn dat het weer tientallen jaren duurt voordat wij weer sneeuw op Pasen hebben. Ook tijdens het Monopoly spelen had ik een prachtig uitkijk. Het leek wel Kerst! En ook in de avond grote witte vlokken en het bleek ook nog eens op de natuurlijke oppervlaktes zoals bomen en gras liggen. En helemaal bizar is dat een verkeersalarm code geel afgekondigd is. I.v.m. windstoten en sneeuwbuien. Ik heb heerlijke warme chocolade gedronken terwijl ik ff voor de raam ben gaan zitten. Kijken naar de natuurlijke theater schouwspel.

Het doet me ook aan een droom van afgelopen week denken. Ik stond voor de deur van een klooster. En ik belde aan. Een monnik deed de deur open. Ik zei dat het een heel bijzonder gevoel had en vroeg of ik een rondleiding kon krijgen. Maar natuurlijk, loop met mij mee, zei de monnik. Terwijl we aan het lopen waren vroeg de monnik aan mij: geloof jij? Ik vertelde dat ik Rooms Katholiek opgegroeid ben en dat ik niet meer naar de kerk ging. Daarop reageerde de monnik met: maar dat was niet wat ik vroeg, ik vroeg: geloof jij? Waarop ik reageerde: ja, ik geloof in God, ik geloof in lichaam en geest. En de monnik reageerde met een uitleg. Wij zijn de zonen en dochters van God, wij zijn allemaal kinderen van God. Wij zijn de handen van God. Wij zijn samen God. Jij bent een onderdeel van God. En doe daar iets goeds mee.

Niet dat ik vaak met het geloof bezig ben. Maar het raakt me altijd als ik iets mee maak wat vreemd en bijzonder is. Waaronder ook deze droom en ik probeer dan ook in mijn leven iets goed te doen. Wij zijn voor elkaar, wij helpen elkaar.