zondag, 4 februari, 2018, 3:28 pm - Syrische hamsters
Afgelopen week kwam tijdens leuke gesprekken met mede fokkers de Blauwe Syrische hamster aan de orde. Er zijn gezondheidsproblemen: hartfalen en tumoren. Het is goed om stil te staan en informatie hierover met elkaar te delen. Helaas begreep ik van iemand dat dit voor iemand de reden is om geen Braak hamsters te willen. Als die persoon gewoon even vraagt... Pak weg 10 jaar geleden begon mijn Smurf project. Een blauwe Syrische hamster. Wat zou het precies zijn en hoe vererft het. Smurf heb ik eerst oud laten worden. En daarna een nestje mee gefokt. En alle nestgenoten zijn bij mij gebleven. Smurf is heel oud geworden!, ongeveer 2,5 jaar oud. De kindjes van Smurf zijn allemaal oud geworden. Beertje was één daarvan en die heb ik heel vaak op de foto gezet. Toen mijn broer Peter aan het fokken ging, waren geen issues. Maar op moment dat een aantal fokkers flink inteelt gingen doen, ontstonden hartfalen. Ook bij mijn broer was een groep waar je dit terug zag. Peter besloot om selectief te fokken en consequent nieuw bloed erin te fokken om zo de problemen te elimineren. Helaas leidde dit tot minder Blauwe Syrische hamsters en ook daar kwamen op een gegeven moment hartfalen voor. Peter is een paar jaar geleden gestopt met het fokken van de Blauwe Syrische hamster.
Daarnaast zijn deze Blauwe Syrische hamsters altijd apart gehouden en afzonderlijk. Nadeel van nieuwe recessieve kleuren is dat je altijd lijnteelt doet. Het kan niet anders, want het gen ligt op één chromosoom en je hebt twee chromosomen nodig waarop dit gen ligt. En als daarop genetisch materiaal ligt dat voor gezondheidsproblemen kan zorgen, gaat dat vaker mee bij de selectie op de kleur. Dat is de reden om consequent nieuw bloed erin te fokken. En daarom het advies om dit nog aantal jaren te doen indien jij Blauwe Syrische hamsters fokt.
Tumoren zat in begin niet in en is geen probleem geweest bij de eerste exemplaren. Peter en ik hebben dit niet gezien. Maar soms komen onbedoeld ook nieuwe defecten erbij. En als deze ook op het chromosoom ligt waar de kleur ligt, kan het ook generaties lang meeliften.
Van verschillende kanten en terug kijkend op het hartfalen probleem bij mijn broer Peter, lijkt het dat Blauwe Syrische hamsters met witte vlekken het minst problemen hadden met hartfalen. Of het puur toeval is of dat toch een oorzaak ligt bij de kleurmutatie, dat weten we niet. Dat is mooi aan een stamboom-registratie-systeem die bestaat uit SQL data. Ik script data bij elkaar en analyseer.
Het is goed om nieuwe kleuren apart te houden. Diegene die het minst risico op defecten wil hebben, moet niet met Blauwe Syrische hamsters fokken. En ook niet met nakomelingen ongeacht dat ze een ander kleur hebben. Diegene die het een prachtige kleur vinden en steentje bijdragen om het gezond te fokken, doe rustig aan en neem de tijd. Elke keer dat je een onderlinge kruising doet, is het lijnteelt. Soms moet je gokken en juist twee keer terug fokken op een ander lijn. Ja ik weet het, je hebt dan kans drager blauw. Maar juist dan maak je grote stap als je eentje hebt. Kijk daarom ook goed hoe je een drager kunt herkennen.
Een drager kan je soms herkennen. Ik weet niet of dit bij de Syrische hamster het geval is. Bij dwerghamsters kan ik drager zwart geregeld zien. Maar een ander foefje is om een ander kleur te gebruiken om het te herkennen. Bij de Mandarijn kan je drager zwart heel goed zien!, en Mandarijn is dominant. Je kunt dus één gen zwart meerdere generaties op andere lijnen kruisen zonder lijnteelt te doen. En door selectie op het uiterlijk het blijven behouden.
Mijn broer fokt nu met Russisch blauw. Dat is genetisch gezien heel iets anders dan Blauw. Genetisch gezien zou het wel eens geen kleur kunnen zijn, maar een patroon. Ook hier geldt: houd het apart tot dat je weet wat het precies is en de dieren bewezen heeft. Dit kost een paar jaar?, ja dat is fokken en hoort bij fokken. Het gaat jaren duren voordat we veel van deze mutatie weten.
Wat goed om te weten is, is dat de hoofdman die ik van Joep Vrijhof heb gekregen, nog steeds leeft. Hij is al 2,5 jaar oud! Dat is zo mooi aan Joep. Iets nieuws, iets bijzonders, en hij geeft het weg omdat hij weet dat het in goede handen komt en daarmee verder gewerkt wordt.
Hij zit in zijn laatste levensfase. Vandaag moest ik hem schoonmaken. Eigenlijk vind ik dat zielig, hij heeft zo'n grote nest gemaakt en slaapt heerlijk hierin. Na het verschonen heeft hij een halve nest gemaakt, keukenrol papier erover heen getrokken en is hij verder gaan slapen. Ik geef doelbewust keukenrol omdat dit in begin wat steviger is. En over een paar dagen heeft hij precies weer zo'n mooi nest gebouwd. Alleen, hij doet dit nu in stapjes.
