Andere dwerghamster soorten
Muishamster (Calomyscus bailwardi)
De Muishamster wordt in beperkte aantal als exotische knaagdier gehouden. De Muishamster heeft een staart van ongeveer 7-10 cm. Hij heeft echter geen wangzakken. Maar hij hamstert voer. De Muishamster komt voor in Tukmenistan, Iran, Pakistan en Afganistan. Hij leeft vooral in de hooggebergten tot zo'n 3,5 km.
Muishamster
Eversmann dwerghamster (Allocricetulus eversmanni)
De Eversmann dwerghamster is één van de grotere dwerghamstersoorten. Hij is ongeveer 15 cm groot. Hij heeft een klein staartje van ongeveer 2-3 cm. De bovenkleur is donkerbruin / roodbruin en de onderkleur is lichtgrijs tot wit. Op de borst heeft hij bruinachtige vlek. De Eversmann dwerghamster komt voor van Kazachstan tot Mongolië. Hij wordt niet als huisdier gehouden.
Foto (c) Georgy Ryurikov
Daurische dwerghamster (Cricetulus barabensis)
De Daurische dwerghamster is een echte langstaart-dwerghamster en lijkt heel erg veel op de Chinese dwerghamster. De grote kan variëren tussen de 8 en de 13 cm. Hij is iets groter dan de Chinese dwerghamster. Hij heeft een staart van 2-3 cm. De bovenkleur zit tussen grijs en de kleur roodbruin. Hij heeft een zwarte aalstreep die van kop tot staart loopt. De voetzolen zijn in de winter behaart, ter bescherming van kou. In de zomer zijn ze kaal. De Daurische dwerghamster leeft op de steppen en in de halfwoestijnen van Centraal Azië.
Langstaart dwerghamster (Cricetulus longicaudatus)
De Langstaart dwerghamster heeft een staart van ongeveer 3 tot 4,5 cm lang. De lengte variërt tussen de 8 en de 12 cm. De bovenkleur is grijsgeel. Hij heeft geen aalstreep. De buikkleur is wittig. Op de kop en nek zitten wat kleine vlekjes. De Langstaart dwerghamster komt voor in grote geiben van Centraal Azië.
Grijze dwerghamster (Cricetulus migratorius)
De Grijze dwerghamster is de enige dwerghamster die in een vrij groot deel van Europa voorkomt. Hij leeft o.a. in Griekenland, Bulgarije, Roemenië, Turkije, Kazachstan, Rusland en ook in Azië zoals Pakistan, Afghanistan en India. De Grijze dwerghamster is ongeveer 10 tot 14 cm groot. De kleur variërt tussen licht grijs tot donker bruingrijs.
Grijze dwerghamster in de natuur gefotografeerd door Georgy Ryurikov
Tibetaanse dwerghamster (Cricetulus lama)
Van deze soort is niet zoveel bekend. Hij komt in Tibet voor en is genoemd naar de Dalai Lama. Hij bewoont daar in de gebergten zoals de Himalaya. Hij lijkt erg op de Grijze dwerghamster en zou theoretisch gezien een ondersoort van kunnen zijn.
Mongoolse dwerghamster (Allocricetus curtatus)
De Mongoolse dwerghamster is zo'n 10 tot 15 cm groot. De bovenkleur is geelachtig grijsbruin en de buikkleur is wit. Hij heeft geen borstvlekken. De Mongoolse derghamster lijkt qua karakter en uiterlijk erg op de Eversmann dwerghamster. Beide soorten hebben echter een ander aantal chromosomen en het zijn dus aparte soorten. De Mongoolse dwerghamster komt in Mongolië voor. De jongen van de Mongoolse dwerghamster komen geheel grijs ter wereld en krijgen pas later de geelgrijze kleur. Ook deze soort wordt niet in gevangenschap gehouden.
Foto rechts (c) Georgy Ryurikov
Triton dwerghamster (Tscherskia triton)
De Triton dwerghamster wordt onder de dwerghamstersoorten gerekend, maar klein is hij niet. Hij is ongeveer 18 tot 25 cm lang en hij heeft een staart van 8-10 cm lang. Ook wordt hij wel Ratachtige dwerghamster genoemd. Dit omdat hij zo groot is en een lang uitgerekte snuit heeft. De bovenkleur is dongerbruik en de buikkleur wit. Hij leeft in natte gebieden in de omgeving Korea en Noordoost-China.
Andere grote hamster soorten
Europese hamster / Korenwolf
De Europese hamster wordt in Nederland Korenwolf genoemd. Internationaal worden ze ook wel Common Hamster of Black-Bellied Field Hamster genoemd. De Latijnse naam is Cricetus cricetus.
De Korenwolf is groter dan de Syrische hamster, namelijk ongeveer 25 centimeter. Ze hebben een staart van 5 centimeter. De Europese hamster, zoals de formele naam eigenlijk is, leeft in Europa, zowel west als oost Europa zoals in Rusland, Kazakhstan,
Turkije, Duitsland en Frankrijk. In Nederland leeft hij in kleine getallen in Limburg. Hun aantallen zijn in West-Europa drastisch gedaald en ze vallen daarom onder de beschermde diersoorten. In Nederland leek het erop dat ze uitgestorven waren, maar
door uitzet projecten en optimaliseren van hun leefomgeving is de populatie in Nederland groter geworden. In het oosten van Europa komen ze wel in grotere aantallen voor.
Een Korenwolf ziet er kleurig uit.
Ze zijn van boven oranjebruin van kleur, de
buik en de poten zijn zwart en bij de kop en hals hebben ze witte vlekjes. De reden dat de buikkleur zwart is, is dat ze 's avonds en in de nacht op pad gaan om eten
te zoeken. Bij bedreiging gaan ze rechtop staan. Doordat zijn buik zwart is, valt hij in het donker minder op. In het wild zijn er kleurnuances van de wildkleur ontstaan. De exemplaren in West-Frankrijk en West-Duitsland zijn merkbaar bleker qua
dekkleur. En exemplaren uit het gebied Kaukasus (uiterste zuidoostelijke grens van Europa) zijn meer roodachtig. Daarnaast zijn er in het wild ook zwarte exemplaren. Deze komen voor in Oost-Duitsland en Oeralgeberte in Rusland.
Ook zijn er albino exemplaren gezien, maar het lijkt erop dat deze in het wild geen grote overlevingskans hebben en zich niet genesteld hebben.
Eind 2015 toonden hobbyfokkers uit Engeland foto's op Facebook van zwarte Europese hamsters. Deze exemplaren hebben een weg gevonden naar de hobby fokkerijen. Ze zijn goed hanteerbaar, maar kunnen ook een slechte humeur hebben waarna ze flink kunnen bijten. Het is daarom altijd raadzaam om ze voorzichtig en beschermd te hanteren. Het herintroductieprogramma in Duitsland heeft geconstateerd dat de wat tammere exemplaren in gevangenschap minder goed fokken dan exemplaren die wilder zijn.
Voor filmpjes van de Korenworlf zie: http://www.youtube.com/user/TheFeldhamster
Een weblog over de Korenwolf in het Dutis: http://feldhamster-in-wien.blogspot.nl/
Foto is van M. Umlauft, http://hamstergehege.blogspot.com/, bron kleuren en locaties Chris Henwood
Foto van de zwarte Europese hamster is van Tammy Buckland
Turkse hamster
De Turkse hamster wordt ook wel Brandt's hamster of Azerbaijani hamster genoemd. De latijnse naam is Mesocricetus brandti. Qua kleur zijn ze
minder warm dan de Syrische hamster en ze hebben net zoals de Europese hamster (Korenwolf) een zwarte vlek op de buik. Leefgebied is niet
alleen Turkije. Ze komen in Europa en Asië voor waar het land 1.000 tot 2.200 meter boven zeespiegel ligt. De Turkse hamster wordt in deze
gebieden niet in grote aantallen gevonden. Ze zijn daar vrij zeldzaam. Qua karakter zijn ze erg agressief en dat is de reden dat ze niet als
huisdier gehouden worden. De Turkse hamster gaan al tussen de drie en de vijf weken oud zelfstandig en alleen leven. Met acht weken oud
zijn ze geslachtsrijp, maar ze worden pas sexueel actief wanneer ze zes maand oud zijn. Gemiddeld krijgen ze twee tot vier nesten per jaar.
Op verschillende websites en in verschillende documenten worden verschillend geschreven over hun nestgroottes. Zo wordt er geschreven dat
een nestgrootte tussen de 4 en de 20 hamsters bestaat en dat ze gemiddeld 6 of 10 jongen per keer krijgen. Gezien hun grote is het aantal
van 20 erg onwaarschijnlijk.
Turkse hamster heeft 42 chromosomen. Op verschillende websites staat geschreven dat hij nauw verband is aan de Syrische hamster, maar dat is meer gebaseerd op het uiterlijk qua grote, kopvorm en kaakstreep en dat in de evolutie theorie hij wat meer verwant is aan de Syrische hamster dan andere soorten.
Lyman en O'Brien zouden in Ankara, Turkije, een populatie van de Turkse hamster gevonden hebben met 44 chromosomen (Lyman, C., OBrien, R. A. (1977). Laboratory study of the Turkish Hamster Mesocricetus brandti. Breviora (Cambridge, Mass), 442, 1- 27.), echter dit is niet ergens anders bevestigd en op aantal wetenschappelijke websites ook weer weggehaald is qua tekst. De Syrische hamster heeft namelijk ook 44 chromosomen en het zou zomaar eens door elkaar gehaald kunnen zijn. Maar meerdere onderzoeken hebben aangetoond dat de Turkse hamster 42 chromosomen hebben.
De Turkse hamster is in de laboratorium gekruist met de Syrische hamster. Dit levert hybride exemplaren op die 43 chromosomen hebben. Deze hybride exemplaren zijn onvruchtbaar. In de praktijk gaat het kruisen niet lukken i.v.m. dat ze zodanig anders zijn en door het verschil in aantal chromosomen. In de jaren zeventig zou de Turkse hamstersoort ook met de Roemeense hamster gekruist zijn, maar allen waren eveneens steriel en kenden veel problemen.
Foto afkomstig van Martin-Luther Universiteit.
Roemeense hamster
Internationaal worden ze Romanian hamster of ook wel Dobrudja hamster genoemd. De latijnse naam is Mesocricetus newtoni. Ze komen in Bulgarije en Roemenië voor. Ze zijn ongeveer 18 centimeter groot en wegen tussen de 80 en de 115 gram. Ze hebben een kleine staart van 1,2 tot 2 centimeter lang. Ze zijn bruin van boven, de buikkleur is wit met een bruine vlek. De kaakstrepen lopen tot de schouderbladen en op de kop is eveneens een zwarte streep aanwezig die tot aan de nek loopt. Ze zijn nagenoeg kleurenblind (onderzoek Williams en Jacobs, 2008). Ze behoren tot de familie Mesocricetus net zoals de Syrische hamster. Ze hebben namelijk een gezamenlijke voorouder. Ook al lijken ze op elkaar, toch zijn er zeer grote verschillen en zijn ze geen rechtstreekse familie van elkaar. De Roemeense hamster heeft 38 chromosomen terwijl de Syrische hamster 44 chromosomen heeft. Wetenschappelijk is er geëxperimenteerd om de verschillende soorten te kruisen. Dit is gelukt, echter alle nageslacht waren niet vruchtbaar en kenden veel problemen.
Foto van Fiktur.
Balkanhamster
Internationaal worden ze Ciscaucasian Hamster. De latijnse naam is Mesocricetus raddei. Ze komen in Rusland en Georgië voor, zowel in op grote vlaktes als in bergachtige gebieden. In de steppengebied lans de hellingen van de Kaukasus in Dagestan aan de Don rivier en de Zee van Azov. Ze kunnen wel 28 centimeter groot zijn. Ze zijn op de vlakke land wat kleiner dan de exemplaren die in de bergachtige bieden voorkomen. Ze zijn geelachtig bruin van kleur met een crème-witte keel. Op de buik is een zwarte vlek aanwezig en ze hebben twee brede zwarte strepen op de schouders. De oren zijn groot en rond van vorm. Ze leggen grote hamstervoorraden aan die kan oplopen tot 16 kilo. Ze worden daarom soms als een echte plaagdieren beschouwd. Ze krijgen gemiddeld 12 jongen per keer, maar hun nestgroottes kan oplopen tot maar liefst 20 jongen. In de bergachtige omgeving krijgen ze gemiddeld twee nesten per jaar, maar op de vlaktes krijgen ze gemiddeld 3 tot 4 nesten per jaar. Daarom zijn de populaties aan grote schommelingen onderhevig en kunnen ze van tijd tot tijd een plaag zijn.
Foto afkomstig van Martin-Luther Universiteit.